De Sheltersuit Foundation heeft als doel om een ander licht te schijnen op de groeiende groep mensen die dakloos zijn over de hele wereld en tegelijkertijd hun dagelijks leven te verbeteren.
Tot nu toe heeft Sheltersuit meer dan 15.000 Sheltersuits en Shelterbags geproduceerd en gedoneerd om mensen warm en droog te houden terwijl ze op straat leven. Tijdens het uitdelen van onze producten, realiseerden we ons dat het ons een unieke kans gaf om dicht bij mensen te komen die door de meesten van ons niet gezien worden.
In dit magazine maak je kennis met een paar van hen. Hun verhalen staan voor diegenen van wie we te weinig horen.
Colofon
Fotografie: Tony Dočekal
Interviews: Tony Dočekal + Bas Timmer
Grafische vormgeving en handlettering: Rosa de Jong
Tony en ik hebben honderden Sheltersuits uitgedeeld en de verhalen gedocumenteerd van de mensen die we hebben ontmoet. Ik geloof dat het vertellen van hun verhalen de eerste stap is om een verandering teweeg te brengen.
Bas Timmer, oprichter van stichting Sheltersuit
Sandra (60) heeft het grootste deel van haar leven in Montana gewoond met haar man en 2 kinderen. Toen borstkanker bij haar werd geconstateerd, veranderde alles. Haar huwelijk van 33 jaar kwam tot een einde en ze werd in een beschermingsprogramma in Portland geplaatst. Daarna verhuisde ze naar New York en is nu al bijna 7 jaar dakloos.
“Het moeilijkste deel van dakloos zijn is uitputting. Ik noem slaap ‘het geschenk van de slaap’ omdat het zo moeilijk te krijgen is.” – Sandra
Inge en haar man Björn zijn uit huis gezet na de onverwachte dood van hun pleegvader en mentor. Het koppel, voormalige zeelui, zijn avontuurlijk en sterk. Maar na bijna 3 jaar illegaal kamperen, met de boetes om het te bewijzen, verlangen ze naar een dak boven hun hoofd.
“We kwamen terug van de crematie en konden het huis niet in. We mochten zelfs onze spullen niet mee naar buiten nemen. ” – Inge
Maak kennis met Alexandre. De afgelopen vier jaar was Alexandre dakloos op de straten van Parijs. Een tijdlang vond hij veiligheid en geborgenheid in een sociale woonwijk, maar nadat het gebouw verkocht was, kon hij nergens anders meer terecht. Vele jaren geleden was Alexandre een zeevaarder die de wereld rondreisde.
“Ik gaf niet veel om New York of Londen… Rotterdam, ik vond het geweldig! Maar, Parijs is mijn thuis, dit is waar mijn hart ligt”. – Alexander
Tony Dočekal (Amsterdam, 1992) studeerde in 2015 af aan ArtEZ Enschede en won in 2018 de Olympus Young Talent Award.
Tony legt sociale situaties vast op een manier die uitnodigt tot verdere interpretatie. Haar werk verwijst naar de grotere sociale kwesties van onze tijd. Nadat ze Bas ontmoette, in 2019, terwijl ze een artist residency deed aan het KALA Art Institute in Berkeley (CA), heeft ze als fotograaf en verhalenverteller gewerkt voor Stichting Sheltersuit.
Tony heeft zowel journalistiek als autonoom werk gemaakt, voortdurend de grens verkennend tussen observatie en perceptie.
Bekijk haar website voor meer.
Geparkeerd in de buurt van Miracle Mile, Los Angeles staat Eva. Eva, een Hongaarse die in 1950 is geboren, heeft de Verenigde Staten acht keer doorkruist in haar auto, waar ze nu ’s nachts in slaapt. Het is haar thuis.
Lees dit verhaal
Al bedelend op een kruispunt, ontmoetten we Brian, een 36-jarige veteraan die zijn land 10 jaar heeft gediend en drie ‘tours’ heeft gedaan; twee in Irak en één in Afghanistan. Oorspronkelijk komt Brian uit Dallas, Texas. Nu leeft hij al bijna 5 jaar op straat in Tucson.
Lees dit verhaal