Tucson, USA

Brian en zijn kampgenoten

Al bedelend op een kruispunt, ontmoetten we Brian, een 36-jarige veteraan die zijn land 10 jaar heeft gediend en drie ‘tours’ heeft gedaan; twee in Irak en één in Afghanistan. Oorspronkelijk komt Brian uit Dallas, Texas. Nu leeft hij al bijna 5 jaar op straat in Tucson.

Fotografie en storytelling: Tony Dočekal
18-02-2021
Est. 3 minutes

Al bedelend op een kruispunt, ontmoetten we Brian, een 36-jarige veteraan die zijn land 10 jaar heeft gediend en drie ‘tours’ heeft gedaan; twee in Irak en één in Afghanistan.

Oorspronkelijk komt Brian uit Dallas, Texas. Nu leeft hij al bijna 5 jaar op straat in Tucson.

“Er zijn goede dagen en slechte dagen. Net als bij elke andere baan waar je het moet hebben van fooien. Het is alsof ik een zzp’er ben.”

Hond Buddy is afhankelijk van Brian. De trouwe viervoeter geeft hem kracht. “Niemand ontslaat me als ik vroeg stop met bedelen. Het hebben van een huisdier motiveert me, omdat Buddy op me rekent.”

“Er is niemand die je ontslaat als je vroeg naar huis gaat. Het hebben van een huisdier is een motivatie, omdat ik iemand heb die op me rekent.”

Brian

“Ik hoefde me geen zorgen te maken over de rekeningen, het licht, het water. Het was gewoon wakker worden, leven, overleven en thuiskomen.”

Brian, die herinneringen ophaalt aan zijn tijd in het leger.
Luister naar Brian

Hoewel we nog maar één Shelterbag over hadden, wilde Brian ons aan zijn kampgenoten voorstellen en het ontwerp met hen delen.

Toen we Brian een Shelterbag overhandigden, zei hij:

“Dit is erg voordelig. Het is lichtgewicht, makkelijk mee te nemen. Het is geen tent, dus [de autoriteiten] kunnen je niet tegenhouden, maar het geeft je nog steeds de beschutte bescherming.”

Brian, die ons aan Mike voorstelde, nodigde ons uit om hun geïmproviseerde schuilplaats te bekijken, een steeds veranderende structuur waarin 3, soms 4, plus Buddy konden slapen.

“Het is allemaal snel gebouwd, en kan net zo snel omhoog gaan als het naar beneden komt.”

– Mike

Brian vertelde ons dat hij even van het kamp was weggeweest, maar toen het meer ingeburgerd raakte, keerde hij terug.

“Ik was hier eerder dan de anderen, maar het was niet zo vol als dit. Het waren gewoon dekens achter de struiken daar. Ik ben hierheen teruggegaan om te waken. Het is een soort van Bill’s kamp, omdat hij hier het langst is.

Luis (58) woonde in Los Angeles, maar kwam terug naar Tucson om voor zijn moeder te zorgen voordat zij overleed. Zij stierf 21 jaar geleden.

“Ik heb hier familie, maar ik ben al 31 jaar niet meer thuis geweest.”

Mike
Angel
Christel

“Ik zie elke dag geweldige dingen uit deze mensen komen. Ik heb mensen gezien die blut waren en om kleingeld vroegen en hun laatste kwartje aan iemand gaven die dorst heeft. Of dekens weggeven, zodat ze er geen hebben.”

– Mike
Luister naar Mike

“Iedereen hier is behoorlijk goed voor elkaar, weet je. Wij, als daklozen, weten wat we aan elkaar hebben en waar het echt op aankomt.

Dus als we iemand zien die iets nodig heeft, aarzelen we meestal niet. Het is niet eens een tweede gedachte, en het is niet iets waar we later over beginnen.

Maar mensen die bang zijn voor werk, of dat vermijden, die houden het meestal niet lang vol in een kamp.”

– Mike

Steun Sheltersuit

Met uw periodieke donatie kunnen we duurzame Sheltersuits blijven produceren, meer banen creëren en warmte en waardigheid bieden aan de meest kwetsbare mensen.

doneer nu

Inschrijven nieuwsbrief

Wil je geen updates van Sheltersuit missen? Schrijf je dan nu in voor onze nieuwsbrief!

Over dit project

Voor dit lopende project gaan we in gesprek met dak- en thuislozen in verschillende steden. De intieme weergave weerspiegelt de ontrafeling van de samenleving en legt tegelijkertijd de kracht en kwetsbaarheid van elk van haar personages bloot.

Door deze rauwe momenten in een nieuw licht te vangen, betwisten ze de gangbare representatie van een groeiende, vergeten groep. Het herinnert ons eraan dat mensen die dakloos zijn, niet gelabeld of genegeerd mogen worden. Iedereen heeft een verhaal te vertellen.